Gising Na: Ang Tamang Procrastination

Gising Na: Ang Tamang Procrastination

Araw-araw sa ating pamumuhay, sa ating pagpasok sa eskwela, sa trabaho, at sa pagdalo sa mahahalagang meeting, alarm clock ang ating inaasahan para magising tayo ng maaga mula sa mahimbing nating pakakatulog. Napalitan man ito ng mga haytek na gadgets tulad ng cellphone at iPod (pronounced as 'ay pad')/ iPad (pronounced as 'ay ped'), hindi naglaho ang silbi ng alarm clock. Sa tuwing kailangan nating gumising ng maaga, pinatutunog natin ang ating alarm clock ng malakas, kahit na pati kapitbahay nakiki-alarm na rin para makatipid sila sa battery. Ipinaaalala nito sa atin araw-araw na kailangan nating bumangon ng maaga upang paghandaan ang panibagong pagsubok sa ating buhay bago pa man sumikat ang araw.

Pero may mga pagkakataon na hindi natin napapansin ang ingay nito at patuloy tayo sa ating mahimbing na pagkatulog. Hindi natin naririnig ang pagmamakaawa ng ating munting tagapaglingkod upang tayo ay magising sa katotohanan na hindi pa ito ang tamang oras upang magpahinga dahil marami pa tayong kailangan gawin upang tuparin ang ating mga pangarap at maging makatotohanan ang ating mga panaginip. "Gising na! Papasok ka pa! (deciphered from tititititititit, tititititititit)... ", ang sabi ng munti mong tagapaglingkod. Pero oras na magising ka ay kakalabitin mo lamang ang ito upang ipaalam na ikaw ay gising na. Maya-maya ay mahimbing ka na ulit sa iyong pagtulog. "Maaga pa naman, maya-maya na lang ako babangon. (sabay hikab)", ang sabi mo sarili mo. Buti na lang at naka-snooze ang alarm mo ng 15 minutes. Sa pangalawang gising mo, inulit mo lang ang ginawa mo kanina. Hindi ka pa rin bumangon. Sa pang-apat na pagtunog ng alarm, 'tsaka ka pa lang bumangon at nagulat kang sa mga oras na ito ay dapat nasa sakayan ka na ng jeep. Dali-dali kang naghanda habang pinakikiusapan ang oras na tumigil muna para sa iyo. Ang pagpipilian mo na lang sa mga oras na ito ay kung papasok kang late o aabsent na lang. Anuman ang mangyari ngayong araw, walang ibang dapat sisihin kundi ang sarili mo.

Ito ang pinakamatinding kalaban ng ating ating pag-unlad. Isang matinding balakid tungo sa ating kaunlaran at kaginhawaan. Ang kaugaliang 'mamaya na', a.k.a. Procrastination. Sa paggising pa lang sa umaga ay kitang-kita na kung isa kang procrastinator. Kaya mo nang bumangon pero natulog ka pa rin. Bakit nga ba ipinagpapaliban natin ang mga bagay na kaya na nating gawin habang may oras pa? Bakit naghihirap pa rin ang ating bansa samantalang panlabinlimang presidente na ang namumuno sa atin ngayon? Dahil marahil ipinagpapaliban na rin natin mismo ang ating sariling pagunlad sa loob ng isandaang taon.
Ang pera na dapat dumidiretso sa kaban ng bayan ay dumadaan muna sa bulsa ng mga tagapamahala - Procrastination na may kasamang pangungurakot. Ang impormasyon na dapat alam na ng mga tao ay dumadaan muna sa mga nagmamanipula ng impormasyon - Procrastination na may bahid ng kasinungalingan. Kung gagamitin natin ang ang pagpoprocrastinate sa maling paraan, wala itong maidudulot na maganda sa atin. Kaya gamitin natin ito sa tamang paraan. Paano?

Halimbawa sa paggising mo, pipindutin mo ang alarm para tumahimik ito at hindi na mambulabog ng mga gustong matulog. Kaso inaantok ka pa at gusto mo pang magpahinga. Sa sitwasyong ito kailangan mong magprocrastinate... ng tama. Imbis na matulog ka ulit, mamaya na lang paguwi mo, o kaya ay kung merong bakanteng oras. Isa pang sitwasyon. Tinatamad kang gumawa ng assignments at reports? Magprocrastinate ka... ng tama. Mamaya ka na lang magpakatamad kapag natapos na ang mga gagawin mo. Sa pamamagitan nito, nageenjoy ka na sa pagpoprocrastinate, nagagawa mo pa ang mga kailangan mong gawin. At kapag naging maunlad ka na at tinanong ka kung anong sikreto mo sa iyong pagunlad, ang sagot mo lang "Procrastination!".

Gamitin natin ng tama ang ating oras dahil kapag lumipas ito, hindi na natin ito maibabalik. Kaya laging tandaan ang kasabihan, "Magprocrastinate ng tama at buhay mo ay giginhawa!"